DARIXARSAN / ŞEİR

Həsrət qonar uz-gözunə

Bənzərin olmaz özunə.

Kədər səni yeyə-yeyə

Laqeyd olub hər bir şeyə

Nə danişib nə dinərsən

Yuxulu tək gəzinərsən

Özun də bilmədən elə

Damla olub gilə-gilə

Göz yaşı tək hey axarsan

Məndən ötru darıxarsan.

Bezərsən axırda sən də

Uzdə laqeyid görunsəndə

İcində vicdanın səsi

Gecə-gunduz mələrtisi

Aman verməz, inləyərsən

Məcbur olub dinləyərsən

Xatirədən, boş fikirden

Qurtarmaqçün bəzən birdən

Qaçıb kücəyə cıxarsan

Məndən ötrü darıxarsan.

Xəyalım bir kölgə kimi

Vicdanında ləkə kimi

Gecə-gündüz izlər səni

Hara getsən gözlər səni

Mənə bənzər görüb hərdən

Boğulmamaqçün sən qəhərdən

Yalandan deyib-gulərsən

Nə çəkdiyini bilərsən

Neyləsən də karıxarsan

Məndən ötru darıxarsan.

Axır bir gun daşar səbrin

Dərya kimi coşar səbrin

Od olarsan, alışarsan

Unutmağa çalışarsan

Bacarmazsan gözləsən də

Ürəyinin alovunu gizlədəmməz

Şimşəyə dönüb çaxarsan

Məndən ötrü darıxarsan.

Dərk edərsən öz-özunu

Həm səhvini həm düzünü

Ağıl-ürək savaşında

Bu dövründə, bu yaşında

Qəm dənizində batarsan

Tənhaliğa can atarsan

Fikir verməyib heç bir şeyə

Bəlkə də qayıtdın deyə

Getdiyim yola baxarsan.

Məndən ötru darıxarsan.